Τηλε-Ναύαρχος

Έχει γίνει πλέον και αυτός ένας αστέρας πρώτου μεγέθους. Δημοφιλής προσκεκλημένος και παρατρεχάμενος σε εκπομπές καθ’όλο το εύρος της τηλεοπτικής ζώνης. Πρωϊνάδικα, ξενυχτάδικα, μεσημβρινά κουτσομπολίστικα. Που τον χάνεις, που τον βρίσκεις, από στούντιο σε στούντιο και από πάνελ σε παράθυρο. Πολυγνώμων και πολυπράγμων, εκφράζει άποψη επί παντός επιστητού. Η θεματολογία του ευρύτατη και ανεξάντλητη. Ο ίδιος αγέρωχος, φλεγματικός και γεμάτος αυτοπεποίθηση, δεν διστάζει να κατακρίνει να λοιδορήσει να ειρωνευτεί και να σατιρίσει τα πάντα. Ο λόγος βεβαίως για τον ιταμό επίτιμο ΑΓΕΝ Ναύαρχο Αντωνιάδη.

Δεν θα σχολιάσω τις θέσεις του. Η ελευθερία του λόγου μας επιτρέπει να εκφραζόμαστε όπως θέλουμε και όπου θέλουμε. Ωστόσο οι στρατιωτικοί διέπονται από κανόνες συμπεριφοράς και δεοντολογίας πολύ αυστηρότερες από τον μέσο πολίτη, ή τουλάχιστον έτσι πρέπει να είναι. Δεν έχει σημασία τι λέει ο Ναύαρχος Αντωνιάδης, αλλά το που και το πως το λέει. Δεν έχει σημασία αν συμφωνούμε ή διαφωνούμε με τα λεγόμενά του. Σημασία έχει ότι λόγω της θέσης του και του θεσμικού τίτλου του δεν έχει το δικαίωμα να γίνεται βορά στον κάθε τηλε-κανίβαλο δημοσιογράφο. Ο λόγος απλός και ξεκάθαρος. Η παρουσία του Ναυάρχου οδηγεί το κοινό σε συνειρμικά συμπεράσματα για το ήθος και το ποιόν όλων των υπολοίπων αξιωματικών του ΠΝ. Αυτό είναι το αμάρτημα του Αντωνιάδη. Εκμεταλλεύεται τον τίτλο του επίτιμου ΑΓΕΝ για την δική του προβολή και δημοσιότητα. Ποιος δίνει δεκάρα για τις απόψεις του οποιοδήποτε πολίτη Αντωνιάδη. Ακούει όμως με προσοχή τις δηλώσεις του Ναυάρχου πρώην Αρχηγού και είτε γελά είτε θλίβεται.

Τώρα σε ότι αφορά τη θρησκεία ο καθένας μπορεί να πει ότι θέλει. Οι πιο ψύχραιμοι θα δουν στην κάθε θρησκεία το λατρευτικό πλαίσιο με το οποίο ο απλός άνθρωπος δοξάζει Τον Θεό. Αυτό το πλαίσιο είτε σου αρέσει είτε όχι και κάνεις τις επιλογές σου. Οφείλεις όμως να αποδεχτείς αν είσαι στρατιωτικός ότι οι θρησκευτικές εκδηλώσεις θα είναι κομμάτι της επαγγελματικής σου πορείας. Το κάνεις «γαργάρα» και πορεύεσαι. Έτσι έκανε και ο Ναύαρχος. Από ότι φαίνεται όμως ασφυκτιούσε. Τον ενοχλούσε ίσως και η ίδια η στολή του, αν κρίνουμε από τα απαξιωτικά του σχόλια για τα παράσημα. Τη φορούσε βέβαια και σε εορτές και τελετές πήγαινε και τον Άγιο Νικόλαο εξυμνούσε στους λόγους του. Γιατί άραγε, ποιόν κορόιδευε; Τους αξιωματικούς συναδέλφους του, τους πολιτικούς του προϊσταμένους που τον εμπιστευτήκαν, ή τον ίδιο του τον εαυτό;


Το θέμα είναι ότι όταν αποστρατεύτηκε και οι προβολείς της δημοσιότητας έκλεισαν γι’ αυτόν έδειξε τον πραγματικό του εαυτό. Το μόνο που ζητούσε ήταν προβολή και δόξα. Όταν τα έχασε τα αποζήτησε στα τηλεοπτικά στούντιο. Μπράβο Ναύαρχε τα κατάφερες να γίνεις διάσημος. Σου εύχομαι το ταχύτερο να κάνεις και σουξέ στο “Je t’ aime” της κυρίας Πάνια. Κοίτα μόνο να είσαι με τη μεγάλη στολή του Ναυτικού γιατί το γιαούρτι που θα φας «γράφει» ωραία στο μαύρο.