Ηθικόν...ΑΚΜΑΙΟΤΑΤΟΝ...!!!

Η επόμενη μέρα είναι εδώ. Το Ελληνικό Βέτο είναι γεγονός και αυτός ο περήφανος λαός μπορεί επιτέλους να ξαποστάσει (για λίγο) και να γαληνέψει. Ο απερχόμενος πρόεδρος των ΗΠΑ σίγουρα απορεί με την Ελληνική επιμονή και αποφασιστικότητα. Το δε προτεκτοράτο των Σκοπίων έλαβε επιτέλους ένα πρώτο μάθημα (από συστάσεώς του) προς γνώση και συμμόρφωση. Για το καλό τους, ας συνετισθούν, γιατί Βούλγαροι και Αλβανοί καραδοκούν να τους διαμελίσουν.

Και η Ελλάς επιτέλους ξυπνά από τον ύπνο που την είχαν ρίξει τα υπνοστεντόν της ανθελληνικής προπαγάνδας, των χειραγωγούμενων ΜΜΕ και άλλων "σκοτεινών" κέντρων. Τώρα χρειάζεται σύνεση, σοβαρότητα, ομοψυχία και προγραμματισμός. Οι Εθνικοί Στρατηγικοί στόχοι είναι πλέον σαφείς και συγκεκριμένοι. Αυτό όμως που πάνω απ' όλα πρέπει να βελτιωθεί είναι η Εσωτερική Εθνική Στρατηγική για την παιδεία και την ενημέρωση των νέων γενεών.

Τις τελευταίες ημέρες τα δικά μας ΜΜΕ (επιτέλους) άρχισαν να αντιλαμβάνονται τη σοβαρότητα του προβλήματος με τα Σκόπια. Δεν είναι μόνον οι Αμερικάνοι και τα παιχνίδια για τον Στρατηγικό (ενεργειακό) έλεγχο της περιοχής, δεν είναι μόνο το όνομα. Είναι ότι γενιές ολόκληρες Σκοπιανών μεγάλωσαν με το απατηλό όνειρο ότι είναι απόγονοι του Μεγάλου Αλεξάνδρου (και μόνο αυτοί), ότι όλες οι γειτονικές τους χώρες τους καταδυνάστευαν (η Ελλάς προεξάρχουσα) και τους έκλεψαν την ιστορία και τα εδάφη τους, ότι η χώρα τους τελειώνει στη Χαλκιδική. Αυτές τις βαθειά ριζωμένες πεποιθήσεις δεν τις ξεριζώνεις εύκολα από την ψυχή τους.

Την ίδια στιγμή η Ελλάς θέλοντας και μη εκπολιτιζόταν, ευημερούσε και εφήσύχαζε. Το όχι μακρινό παρελθόν των Μακεδονικών αγώνων θάφτηκε. Λες και είχαμε ενοχές για κάτι. Αλλά έτσι επιτάσσει η πολιτική ορθότητα των αναπτυγμένων χωρών. Εμείς καταφέραμε να ξεχάσουμε τους αγώνες που έχουμε δώσει, τα βάλαμε στην άκρη. Αλλά φαίνεται ότι στα Βαλκάνια τίποτα δεν ξεχνιέται.

Ας ξαναθυμηθούμε λοιπόν όλοι (και οι γειτονές μας) ότι στην διεθνή ζούγκλα ισχύει το δίκαιο του ισχυροτέρου. Και πως να το κάνουμε..., ισχυρότεροι σε αυτή τη φάση (οικονομικά, πολιτικά και στρατιωτικά) είμαστε εμείς. Ας το αποδεχθούν οι γείτονές μας για να μην πάθουν χειρότερα. Και επιτέλους ας εκμεταλευτούμε στο έπακρο τις δυνάμεις μας.

Υποτίθεται ότι ελέγχουμε οικονομικά τα Σκόπια. Δεν είναι όμως ακριβώς έτσι, γιατί οι ιδιωτικές Ελλληνικές επιχειρήσεις στα Σκόπια δρουν αυτόνομα για το δικό τους εμπορικό συμφέρον. Δεν υπάρχει κεντρικός συντονισμός και κρατική κατεύθυνση. Δεν το επιτρέπουν οι νεοφιλελέυθεροι νόμοι του εμπορίου.

Έχουμε γεμίσει με τηλεοπτικά κανάλια και εφημερίδες ελεγχόμενα από πανίσχυρους και παντοδύναμους βαρώνους των ΜΜΕ. Όμως αυτοί έχουν εστιασθεί στην εσωτερική προπαγάνδα με στόχο τον Ελληνικό λαό. Θα μπορούσαμε να εφαρμόσουμε επιθετική επικοινωνιακή πολιτική διεθνώς για να προβάλουμε τα επιχειρήματά μας και όχι να το κάνουμε αποσπασματικά και σπασμωδικά. Μπορούμε και καλύτερα.

Έχουμε πανίσχυρες Ένοπλες Δυνάμεις σε σχέση με τα ανέκδοτα που μας περιβάλλουν (της Τουρκίας εξαιρούμενης), μήπως θα έπρεπε να το υπενθυμίζουμε ακόμα και στους εαυτούς μας συχνότερα; Ευτυχώς που αρχίσαμε όλοι να κατανοούμε σε τι ισχυρή διπλωματική θέση μας θέτει το γεγονός ότι ανήκουμε στα δυτικά "clubs" του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και αρχίσαμε να παίζουμε σωστά.

Ζούμε επικίνδυνους καιρούς καθώς η ανεξαρτησία του Κοσόβου αποδεικνύει ότι τα σύνορα στα Βαλκάνια είναι ακόμη ρευστά. Ας μην εφησυχάζουμε. Ωρες ώρες συμπεριφερόμαστε σαν να παίζουμε σε ποδοσφαιρικό αγώνα, νικάμε με 4-0 και περιμένουμε αραχτοί τη λήξη του αγώνα. Το παιχνίδι στα Βαλκάνια και τη Παγκόσμια σκηνή δεν τελειώνει ποτέ και ο διαιτητής δεν είναι πάντα αμερόληπτος.

Όμως τέρμα η γκρίνια. Ξημερώνει μια νέα μέρα ανοιξιάτικη και γαλανή σαν τα χρώματα της Ελληνικής σημαίας.

Remember the Alamo...

...mr Busch and mrs Rice. Θα μπορούσα να σας πω "Remember 1940" ή "Remember Korea" όταν το Ελληνικό Έθνος έχυνε το αίμα του πολεμώντας στο πλάι σας mr President. Όμως ειδικά σήμερα που ξεκινά η διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ στο Βουκουρέστι σας θυμίζω γεγονότα της δικής σας μικρής ιστορίας. Όταν μιά χούφτα Αμερικανοί πατριώτες με τον David Crocket πολεμούσαν ενάντια στον τότε Μεξικανικό επεκτατισμό (πως αλλάζουν οι καιροί...).

Remember the Alamo λοιπόν sir, όταν ήταν κάποτε ένα Αμερικανικό έθνος στα σπάργανα και πολεμούσε για την ελευθερία του και για τις ανθρώπινες αξίες. Όταν "κάποτε στην Αμερική" επικρατούσαν οι δυνάμεις του καλού. Να το θυμόσαστε όταν θα εισπράτετε το μεγαλοπρεπές "όχι" στα σχέδιά σας για την διεύρυνση της συμμαχίας της οποίας ουσιαστικά ηγείστε. Και βέβαια θα αναρωτιέστε μα πως... γιατί;

Να το θυμάστε εσείς και οι ανιστόρητοι συμβουλοί σας (λέγε με Κοντολίζα) όταν θα παγώνει το αλλαζονικό χαμόγελο στα χείλη σας. Γιατί φαίνεται ξεχνάτε, ξεχνάτε εύκολα τους συμμάχους σας και θέλετε πλέον καινούργιους. Σας αρέσει που σας γλείφουν Αλβανοί και Σκοπιανοί και υποκύπτουν πρόθυμα σαν πιστοί σκύλοι στ' αφεντικά τους. Γουστάρετε να βλέπετε υποτακτικούς και σας ενοχλεί που ένα έθνος στηλώνει τα πόδια για να υπεραμυνθεί των αυτονόητων δικαιωμάτων του, των αγώνων του και της ιστορίας του.



Remember the Alamo sir, γιατί εμείς δεν ξεχνάμε τους αγώνες που δώσαμε για την Μακεδονία μας. Εσείς κάποτε είχατε τον Crocket εμείς τον Παύλο Μελά . Αν εσείς δεν τα ξέρετε ή δεν θέλετε να τ' ακούτε πρόβλημά σας. Αν πάλι μας θεωρούσατε δεδομένους κι εύκολους μάλλον την πατήσατε. Εμείς δεν ξεχνούμε πατρίδες, δεν ξεχνούμε ιδανικά, δεν απεμπολούμε τα δικαιώματά μας και βέβαια δεν πουλάμε τους συμμάχους μας, στο βωμό του συμφέροντος. Αυτοί είμαστε και κάπως σαν και μάς είσασταν και σείς κάποτε, καιρός λοιπόν να το θυμηθείτε ξανά...

ΙΜΙΑ...ξανά

Ξάφνου ο κ. Τριανταφυλλόπουλος θυμήθηκε πάλι τα Ίμια. "Το έριξαν το ελικόπτερο οι Τούρκοι;". Ο πιλότος ζαλίστηκε, έπαθε vertigo ή έμφραγμα; Θλιβερή και πονεμένη ιστορία. Αλλά μια και το θυμηθήκαμε, αλήθεια ποιός θυμάται το "Ευχαριστώ την Κυβέρνηση των ΗΠΑ" του τότε Πρωθυπουργού κ. Σημίτη; Εξαιρετικά επίκαιρο (ο ρόλος των ΗΠΑ δηλαδή) τώρα που τρέχουμε με το Σκοπιανό και τα Βαλκάνια είναι άνω κάτω με την αναγνώριση του Κοσόβου.

Θα ήθελα να σχολιάσω λοιπόν το θέμα της στάσης των ΗΠΑ τότε κατά τη διάρκεια της κρίσης. Ας μην ξεχνάμε ότι εκείνη τη νύχτα 3 πολιτικά πρόσωπα (Σημίτης - Πάγκαλος - Αρσένης) μιλούσαν με τους ομολόγους τους των ΗΠΑ.

Το ακριβές περιεχόμενο των συνομιλιών δεν αποκαλύφθηκε φυσικά ποτέ. Ωστόσο είναι ενδιαφέρον να παραθέσω μία πληροφορία που άντλησα από Τουρκικό site συγκεκριμένα το Turkish Greek Relations Forum, όπου εκεί μέσα σε μία μελέτη TURKISH – GREEK RELATIONS From Conflict to Détente the Last Decade, κάποιου Fuat Aksu αναγράφεται η ακόλουθη φράση: ...the declaration from USA stipulating: “the party that shoots the first bullet will find the USA against it” was also efficient. Δηλαδή όποιος "έριχνε" πρώτος θα έβρισκε την Αμερική απέναντί του. Και μετά από αυτό τους είπαμε κι ευχαριστώ...

Δεν ξέρω πόσο αξιόπιστη μπορεί να είναι η πηγή, αλλά η συγκεκριμένη φράση αν όντως ειπώθηκε από επίσημα Αμερικανικά χείλη είναι όντως καταλυτική και σίγουρα δίνει άλλη διάσταση στον τρόπο του τελικού χειρισμού της κρίσης. Και βέβαια δικαιώνει όσους φωνάζουν κατά καιρούς για το "βρώμικο" ρόλο των Αμερικάνων στις υποθέσεις άλλων χωρών. Αυτά προς περαιτέρω προβληματισμό και αναζήτηση.

Master & Commander

Η αλλιώς η απόλυτη ταινία περί ηγεσίας, και όχι μόνο. Όσες φορές κι αν τη βλέπω δεν τη χορταίνω. Όλα είναι εκεί... η ναυτικότητα, ο ανδρισμός, η συντροφικότητα, το θάρρος, η ηγεσία, η εκπαίδευση, η τακτική, η μάχη, η ιστορία, το Royal Navy, ο Lord Nelson και τόσα άλλα που μπορώ να γράφω για μέρες. Μιά ταινία must see για τον άνδρα, τον ναύτη, τον ηγέτη. Μια ταινία που θα έπρεπε να γίνεται αντικείμενο μελέτης στις στρατιωτικές ακαδημίες. Μια ταινία που πρέπει να τη δουν όλοι οι Αξιωματικοί του Ναυτικού και όχι μόνο. Μιά ταινία που θα πρέπει να τη δούν όσοι είναι στις κορυφές της ηγεσίας της οποιασδήποτε ηγεσίας, πολιτικής στρατιωτικής δεν έχει σημασία. Όλα είναι τόσα ξεκάθαρα εκεί, η θάλασσα, το πολεμικό πλοίο, το πλήρωμα, το ηθικό, ο εχθρός και πάνω απ'όλους και όλα ο Κυβερνήτης.... o απόλυτος άρχων, ο Θεός, Master & Commander.

Σε μιά εποχή που το ανδρικό φύλο έχει αρχίσει και εκμαυλίζεται, που ρέπει συνεχώς προς τη μαλθακότητα και την τρυφηλότητα, έρχεται αυτή ταινία για να σου δείξει πως ήταν κάποτε οι άνδρες όταν είχαν αρχίδια. Σε μιά εποχή διαρκούς αμφισβήτησης και μηδενισμού, έρχεται αυτή η ταινία που σου τακτοποιεί τις σκέψεις στο μυαλό σου και σου δείχνει ότι ειναι τελικά ωραίο να νοιώθεις περήφανος για την πατρίδα σου, το πλοίο σου τον εαυτό σου τον ίδιο. Σε μιά εποχή και σε μιά χώρα διεφθαρμένη, έρχεται αυτή η ταινία να σου διδάξει το θάρρος και τη δύναμη ψυχής. Σε μιά εποχή που η ηγεσία (η οποιαδήποτε ηγεσία το ξαναλέω) έχει γίνει συνώνυμη του συμβιβασμού, έρχεται η ταινία που σου δείχνει πως πρέπει να είναι ο ηγέτης όταν πρέπει να πάρει αποφάσεις δύσκολες, πως πρέπει να κόβει τους γόρδιους δεσμούς, πως θα θυσιάσει τον έναν για τους πολλούς, πως θα κάνει το πλήρωμά του να τον ακολουθήσει στη μάχη όχι επειδή έχει τον τίτλο και τα γαλόνια, αλλά επείδή είναι αυτό που είναι και μόνο αυτός είναι.

Ξέρω ότι δεν αγγίζουν όλους αυτά. Αν ποτέ μπεί κανείς εδώ και τα διαβάσει μπορεί και να γελάσει... στ' αρχίδια μου, για μένα τα γράφω έτσι κι αλλιώς. Προτιμώ να βλέπω Master & Commander παρά Fame story και συναφείς τηλε-κοπρηές. Προτιμώ να ανασαίνω το θαλασσινό αεράκι παρά τα βοθρολύματα παράγωγα της αστικής υπερκατανάλωσης. Προτιμώ να δώσω παραδείγματα ανδρισμού στα παιδιά μου παρά να τα κάνω bi-sexual δήθεν-προοδευτικούς. Προτιμώ να είμαι αυτόνομος παρά να βασίζομαι σε άλλους. Προτιμώ να είμαι leader παρά follower. Προτιμώ να βλέπω τα νώτα και να κυνηγώ την πρύμνη του εχθρού, παρά να εκθέτω τον κώλο μου στον κάθε μαλάκα που ορέγεται να μου τον γαμήσει. Προτιμώ να γαμάω απο το να με γαμάνε. Προτιμώ να νικάω απο το να με νικάνε. Προτιμώ να είμαι Master & Commander.

Προπαγάνδα & Παραπληροφόρηση

Ένα ζήτημα που μ' έχει απασχολήσει τον τελευταίο καιρό, είναι ο ρόλος των ΜΜΕ στην διαμόρφωση της κοινής γνώμης. Διαπιστώνω καθημερινά το μένος και τη λύσσα με την οποία μιά μεγάλη μερίδα του έντυπου και τηλεοπτικού τύπου κτυπά την Κυβέρνηση με κάθε μέσο. Ξέρω, είμαστε σε προεκλογική περίοδο, ωστόσο πιστεύω ότι στο βωμό των συμφερόντων οι δημοσιογράφοι και οι εκδότες - επιχειρηματίες που τους καθοδηγούν έχουν χάσει το μέτρο, κυριολεκτικά. Η γραμμή νομίζω είναι σαφής: "Υπερτονίστε τα κακώς κείμενα της Κυβέρνησης και του Κρατικού μηχανισμού, υποβιβάστε και αγνοήστε την οποιαδήποτε θετική εικόνα στο βωμό του συμφέροντος".

Στις πυρκαγιές για παράδειγμα, (όπου ο κρατικός μηχανισμός δεν τα πήγε καλά είναι γεγονός), οι μόνες εικόνες που φαίνονταν ήταν οι ξυπόλητοι και πανικόβλητοι πολίτες που προσπαθούσαν να σβήσουν το πύρινο θηρίο με λάστιχα ποτίσματος. Πουθενά ένα πυροσβεστικό άγημα, πουθενά τα εναέρια μέσα κι ας έλεγε το Υπουργείο Άμυνας ότι η διαθεσιμότητά τους ήταν στο 100%, πουθενά οι διασώσεις (εκτός από την περίπτωση της διάσωσης του συνεργείου του ΑΝΤ-1). Με λίγα λόγια μόνο χάος, πανικός και παντελής απουσία του Κράτους.

Αντιλαμβάνεται κανείς πλεόν ότι ζούμε για τα καλά στην δικτατορία των βαρώνων των ΜΜΕ. Αλήθεια είναι ότι μας προβάλλουν αυτοί. Αυτοί διαμορφώνουν απόψεις και συνειδήσεις. Το ξεκάθαρο μήνυμα που περνούν είναι, ότι αυτοί εφεξής θα ανεβάζουν και θα κατεβάζουν Κυβερνήσεις. Έ λοιπόν όχι, δεν το δέχομαι. Δεν δέχομαι να με νομίζουν για κάφρο χειραγωγούμενο. Αμφισβητώ ευθέως την αξιοπιστία των ΜΜΕ κι έχω αποδείξεις.

Ρίξτε μια ματιά στο εξώφυλλο της εφημερίδας "ΕΘΝΟΣ" της 26ης Ιουλίου 2007

Στο εξώφυλλο βλέπουμε τρεις ανθρώπους να δίνουν κυριολεκτικά μάχη με τις φλόγες πάνω στην σκεπή του σπιτιού τους. Μέχρι εδώ καλά... Ωστόσο για κακή τύχη των δημοσιογράφων και των συντακτών της εφημερίδας, η ίδια φωτογραφία δημοσιεύτηκε και σε άλλα έντυπα (όπως η εφημερίδα city press) με τη μόνη διαφορά ότι η τεράστια φωτιά δεν υπήρχε!!!

Χρειάζεται να πω ή να γράψω τίποτ' άλλο; ΑΝΤΕ ΓΕΙΑ!!!

Όχι στην Παλιά Πόλη

Ελλάδα 2017 μ.Χ. Το φιλελεύθερο σοσιαλδημοκρατικό κόμμα της «Νέας Πορείας» έρχεται στην εξουσία, αφού σαρώνει στις εκλογές με ποσοστό 49% με την βοήθεια των αλλοδαπών ψηφοφόρων και της αποχής. Με προεδρικό διάταγμα απαγορεύεται η ανάρτηση της σημαίας. Ακολουθούν νυχτερινοί εμπρησμοί των εκκλησιών, απαγόρευση της δημόσιας έκθεσης των θρησκευτικών συμβόλων και των θρησκευτικών γάμων και επιβολή της υποχρεωτικής καύσης των νεκρών. Ο Αρχιεπίσκοπος τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό και αποβιώνει λίγο αργότερα κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες. Σε όλους τους μετανάστες χορηγείται το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι. Στην Κύπρο επιβάλλεται το σχέδιο Ουίλιαμς, κακέκτυπο του αλήστου μνήμης σχεδίου Ανάν. Με την νέα «αντιτρομοκρατική» και «αντιφασιστική» νομοθεσία τα εθνικιστικά κόμματα τίθενται εκτός νόμου. Την θέση των κομμάτων που απαγορεύονται παίρνουν κάποια «φιλελεύθερα» κόμματα των επιχειρηματιών για να προσδώσουν νομιμότητα στο πολιτικό παιχνίδι. Η πολυεθνική αστυνομία αναλαμβάνει την τήρηση της τάξεως. Η μοναδική αντίδραση προέρχεται από την οργάνωση της «Μάχης» που έχει την έδρα της στην Παλιά Πόλη των Αθηνών.

Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα μας γράφει στο νέο βιβλίο του ο εκλεκτός δημοσιογράφος Νίκος Χιδίρογλου. Το έργο του είναι ομολογουμένως ιδιαίτερα πρωτότυπο, αν όχι μοναδικό για τα Ελληνικά δεδομένα. Ο ίδιος ο συγγραφέας ανήκει θα έλεγα στην κατηγορία των Δεξιών διαννοούμενων (σπάνιο είδος) και αρθρώνει έναν πολιτικό λόγο, τόσο μεστό που ξαφνιάζει ευχάριστα ακόμη και όσους νοιώθουν ότι ανήκουν πολιτικά σε άλλους χώρους. Αυτό που μου άρεσε στο βιβλίο είναι ότι περιγράφει ένα Οργουελικό μέλλον με τόση ακρίβεια, που θα έλεγε κανείς ότι ο συγγραφέας του στ' αλήθεια έχει ζήσει αυτά που γράφει. Μια πιό προσεκτική ανάγνωση κάνει τον αναγνώστη να καταλάβει ότι ο συγγραφέας δεν κάνει τίποτ' άλλο από μία προβολή της παρούσας κατάστασης στο μέλλον με μία ωστόσο υπερθετική αναγωγή που σίγουρα σε ανατριχιάζει. Ακόμα και οι χαρακτήρες του βιβλίου δεν απέχουν από υπάρχουσες μορφές του σήμερα. Τέλος οι σελίδες του βιβλίου έχουν έντονο το άρωμα της Ελλάδας χωρίς άναρθρες εθνικοπατριωτικές κορώνες, γι' αυτό θα αρέσει σε πολύ κόσμο. Δεν έχω τι άλλο να προσθέσω. Μπράβο Νίκο.

Zeitgeist

Για όλους εσάς που θεωρείτε εαυτούς "ψαγμένους" και σκεπτόμενους πολίτες, θα πρότεινα την ταινία "Zeitgeist", (προφέρεται τσάϊτγκάιστ και σημάινει κάτι σαν "το πνεύμα των καιρών, πνεύμα της εποχής, του χρόνου" κλπ). Η ταινία είναι άκρως ενδιαφέρουσα αλλά πρέπει να τη δείς με ανοιχτό μυαλό, γιατί θίγει πολλά θέματα με ανατρεπτικό τρόπο.

Αν αναρωτάσθε γιατί γίνονται πόλεμοι, γιατί το πολιτικό σύστημα είναι πουλημένο, γιατί η παιδεία και η οικονομία μας πάνε κατά διαόλου, γιατί τα ΜΜΕ και κυρίως η τηλεόραση έχουν τέτοια δύναμη, αν αναζητάτε την αλήθεια και αν τέλος πάντων ψάχνετε για το ποιός στ' αλήθεια κυβερνά αυτόν τον πλανήτη, αυτή η ταινία μπορεί να σας δώσει το έναυσμα για να δείτε τον κόσμο με άλλη προοπτική και ίσως να βρείτε και κάποιες απαντήσεις.

Θα μπορούσα να παρομοιάσω την ταινία με το Matrix, καθώς πρόκειται για μιά πιό πεζή ερμηνεία και αποκάλυψη του εικονικού κόσμου στον οποίο ζούμε. Επίσης βρίσκω την ταινία λίαν επίκαιρη λόγω πυρκαϊών, ασύμμετρων απειλών, αόρατων εχθρών, διεφθαρμένων και χειραγωγούμενων πολιτικών που διεκδικούν την ψήφο μας κλπ. Δεν ξέρω αν η ταινία θα φτάσει στις κινηματογραφικές αίθουσες ή στα ράφια των Βιντεάδικων (πολύ αμφβιάλλω), αλλά χάρη στο ελέυθερο (ως πότε ακόμα;) διαδίκτυο, μπορεί κάποιος να κατεβάσει το torrent από εδώ.